Kopalnia soli w Wieliczce

Kopalnia i zabytek? To raczej nie Idzie w parze. Kopalnia nie jest miejscem zabytkowym tylko miejscem gdzie wydobywany jest surowiec. Więcej »

Dzwon Zygmunta

Każdy kraj chlubi się wobec innych swoją własną, indywidualną kulturą oraz historią. Jednak zastanówmy się jak właściwie ta historia się prezentuje. Więcej »

 

Forty w Warszawie

Warszawa, jak każdy Polak wie, jest stolicą naszego kraju. Stolicą i symbolem zarazem. Warszawa sama w sobie jest symbolem i jednym wielkim obszarem zabytkowym. Podczas pierwszej i drugiej wojny światowej została doszczętnie zniszczona. Po zakończeniu działań wojennych Warszawa została odbudowana. Warszawa posiada chyba najwięcej obiektów zabytkowo-historycznych w kraju. Poczynając od zamku królewskiego, przez pałac, starówkę, zabytkowe kościoły, katedry, cerkwie, zabytkowe ulice oraz stojące przy nich kamienice, poprzez parki, forty warszawskie obronne oraz obwarowania, które zostały po wojnach dwudziestego wieku, Warszawa posiada bardzo wiele innych, drobniejszych zabytków o mniejszym znaczeniu. Jednymi z bardzo ciekawych i intrygujących zabytków są Forty, które pochodzą z końca dziewiętnastego wieku – jeszcze z czasów, gdy nasza ukochana ojczyzna zładowała się pod zaborami najeźdźców. Forty w warszawie VII, inaczej nazywany Służewcem – stanowił punkt oporu Twierdzy Warszawa. Został on wybudowany pod koniec dziewiętnastego wieku – w latach dziewięćdziesiątych. Jest umieszczony na warszawskim Mokotowie. Zadaniem punktu obronnego była ochrona drogi, która prowadziła do dzisiejszej ulicy Puławskiej – wtedy – do Puław. Forty Warszawa VIIA został zbudowany później niż większość fortów twierdzy Warszawa – przy jego budowie korzystano z lepszej, bo nowszej techniki budowania. Umocnienia tego fortu budowano przy użyciu betonu. Do dzisiejszych czasów zachował się tylko schron magazynowy. Po wojnie ten punkt oporu dostał się wytwórni filmowej o dziwnej nazwie „Czołówka”. Został zapisany do krajowego rejestru zabytków dwudziestego siódmego stycznia tysiąc dziewięćset siedemdziesiątego drugiego roku. Fort IX o innej nazwie Czerniaków, Forty Dąbrowskiego czy też Sadyba – jest jednym z fortów, które należały do zewnętrznego pierścienia obronnego Twierdzy Warszawa. Został wybudowany w latach osiemdziesiątych dziewiętnastego wieku naszej ery. Podobnie jak Fort VIIA znajduje się on w dzisiejszej dzielnicy Mokotów. Fort IX został wybudowany około siedemnaście lat przed zakończeniem dziewiętnastego wieku naszej ery. Podczas gdy likwidowano twierdzę Warszawa w tysiąc dziewięćset dziewiątym roku wybuchnięto prawie wszystkie obiekty bojowe, pozostawiając tylko budynek koszar. Gdy wybuchła druga wojna światowa w 1939 roku, gdy broniono naszej polskiej stolicy – Warszawy Fort IX był miejscem odważnej obrony polskich żołnierzy, którzy z poświęceniem odpierali kolejne ataku najeźdźców. Po drugiej wojnie światowej przez wschodnią część fortu przebito przestrzeń na ulicę Powsińską, natomiast pod koniec lat dziewięćdziesiątych otwarto tu dwa muzea: Polskiej Techniki Wojskowej oraz Katyńskie. Fort dostał się do krajowego rejestru zabytków dwunastego marca 1973r. naszej ery. Fort M czyli inaczej Mokotów – jest fortem tym razem wewnętrznego pierścienia obronnego Twierdzy Warszawa i został wybudowany w latach osiemdziesiątych dziewiętnastego wieku. Został zapisany do krajowego rejestru zabytków dwunastego marca 1975r. czyli dwa lata po Forcie IX.