Kopalnia soli w Wieliczce

Kopalnia i zabytek? To raczej nie Idzie w parze. Kopalnia nie jest miejscem zabytkowym tylko miejscem gdzie wydobywany jest surowiec. Więcej »

Dzwon Zygmunta

Każdy kraj chlubi się wobec innych swoją własną, indywidualną kulturą oraz historią. Jednak zastanówmy się jak właściwie ta historia się prezentuje. Więcej »

 

Puszcza Białowieska

Jej powierzchnia to ponad 1500 km2 z czego większa część poza granicami kraju. W jej obrębie znajdują się ostatnie naturalne lasy na niżu europejskim o charakterze pierwotnym. Znajduje się również na jej terenie Białowieski Park Narodowy. W czasach średniowiecznych puszcza nie była odrębnym kompleksem leśnym, lecz połączona z innymi puszczami z Polesia i Grodna. Podział nastąpił w XV wieku. Za czasów Zygmunta III Wazy zaliczana była do tak zwanych królewskich dóbr stołowych. Puszcza cieszyła się wielką popularnością wśród króli Polski. Jagiełło chętnie przyjeżdżał tam na polowania. Spowodowało to wybudowanie dworu myśliwskiego, który mógłby odpowiednio ugościć parę królewską wraz z całym orszakiem. Początkowo prowizoryczny, następnie zbudowany od podstaw za czasów Zygmunta Starego. Podczas rządów Jana Kazimierza w puszczy rozwinął się niewielki przemysł. Gdy Polska doświadczyła czasów rozbiorów Katarzyna II podzieliła tereny między dygnitarzy, a Ci zaczeli je okradać. Puźniejsze czasy przyniosły opamiętanie. Uświadomiwszy sobie straty wynikające z plądrowanie tamtych terenów, zaczęto wracać do poprzednich reguł. Zaprzestano polowania na żubry i zakazano wycinania drzew. XIX wiek spowodował polepszenie warunków Puszczy Białowieskiej. Wznowiono polowania carskie, jak również wyręby. Dla lepszej komunikacji wybudowano kolej, a z Syberii i Kaukazu zaczęto sprowadzać duże ilości zwierzyny. Ta ostatnia decyzja nie była zbyt trafną. Leśnicy po dziś dzień zauważają niekorzystne zmiany lasu spowodowane utworzeniem tak wielkiego zwierzyńca. Najgorsze lata przyszły dla puszczy podczas obydwu wojen światowych. Zmiana właściciela spowodowała brak racjonalnej gospodarki w zarządzaniu lasami. powstawły liczne tartaki, w których obrabiano wycięte na masową skalę drzewa. Polowani odbywały się na okrągło dniami i nocami, co doporowadziło do całkowitego wymarcia żubra na terenie puszczy. Po pierwszej wojnie światowej trzeba było odnawiać ich populację przez zakup okazów z Niemiec czy Szwecji. Naszczęście czasy drugiej wojny żubry przeżyły bezpiecznie. W 1986 roku puszcza uznana została za Obszar Chronionego Krajobrazu. Powstało 20 rezerwatów, 94 strefy ochronne gniazd bociana czarnego i orlika krzykliwego, a ponad 1000 drzew uzyskało miano pomnika przyrody. Na przeważającym obrzasze puszczy znajdują się lasy grądowe i mieszane. Znajdują się tam także gatunki drzew nie spotykane nigdzie indziej. Ponad 400 różnych porostów i ponad 3 tysiące gatunków grzybów. Liczba tych pierwszych niestety ulega zmniejszeniu w wyniku zanieczyszczenia powietrza. Na całym obszarze spotkać można ponad 12 tysięcy gatunków zwierząt z czego szczunkowo tylko połowa została rozpoznana. Podobnie jak w przyadku roślin tak i niektóre gatunki zwierząt są indywidualnością, której nie można spotkać nigdzie indziej. Do najbardziej popularnego zwierzęcia zamieszkającego Puszczę Białowieską zaliczamy oczywiście żuba. Na obecną chwilę jego stado wynosi nieco ponad 400 sztuk. Powinniśmy szczególnie dbać o ten teren i pozwolić mu na naturalny rozwój zarówno wśród fauny jak i flory.