Mimo znacznych spustoszeń społecznych i kulturowych, a dzięki obserwowanemu ostatnio powrotowi do korzeni i regionalnych tradycji, spotkamy w Bieszczadach wiele śladów łemkowskiego i bojkowskiego folkloru, w tym pozostałości architektoniczne w postaci starych dziewiętnastowiecznych chałup chłopskich. Bieszczady są częścią Beskidów, jednak w przeciwieństwie do wielu innych beskidzkich formacji, najczęściej kojarzone są z odrębnością: przyrodniczą i kulturową. Jeszcze do niedawna bieszczadzkie góry, doliny, połoniny były typową dziczą.
Nocami słychać było wycie wilków a dzikie zwierzęta często podchodziły do ludzkich osad. Dziś sytuacja uległa zmianie – zwierzęta kryją się w Parkach Narodowych objętych ścisłą ochroną przyrody, na szlakach spotyka się coraz więcej turystów a bieszczadzkie miejscowości rozbudowują nowoczesną infrastrukturę turystyczną i wypoczynkową.
Mimo to, turyści spragnieni powrotu do dzikiej natury, w dalszym ciągu znajdują szlaki, na których nie ma tłoku, gdzie w spokoju i wszechogarniającej ciszy można kontemplować samotność i piękno przyrody.
